Kayıtlar
Yada yok değilim. Yanımda telefon ve uzağımda bir çok insan. Pardon uzağımda insanlar var, ben yalnızmışım.
Onları hissetmeme rağmen yalnızım ve içimdeki sıkıntının adını 'O' koyduğumdan beri bu haldeyim.
Karar vermek o kadar zor ki... Daha beklemeli miyim, yoksa artık umursamamalı mıyım bilmiyorum.
Onu kıskanamıyorum, nefret edemiyorum, sevemiyorum. O kadar değişik ki duygularım özlüyemiyorum bile. İçim bomboş resmen.
O derece zavallı oldum ki, bir şey yaptığımda ama neden diye sorduklarında verecek cevabım bile yok.
0 yorum: